Μπορεί να προβάλει τμήμα εντέρου ή τμήμα του μείζονος επιπλόου. Υπολογίζεται ότι περίπου 2 με 4% του πληθυσμού έχει κάποια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος.

Οι συχνότερες μορφές είναι: Βουβωνοκήλη (75-80%), Μηροκήλη (10%), Ομφαλοκήλη (5%), Επιγαστρική Κήλη (5%) μετεγχειρητικές κήλες(5%)

ΠΡΟ∆ΙΑΘΕΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ για τη δημιουργία κηλών αποτελούν: Η παχυσαρκία, ο επίμονος βήχας, το κάπνισμα, η δυσκοιλιότητα, η βαριά εργασία, οι αθλητικές δραστηριότητες, προηγούμενες τομές από χειρουργεία και γενικά όταν µε οποιοδήποτε τρόπο αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση.

Κήλες της βουβωνικής περιοχής

Η βουβωνοκήλη διακρίνεται σε λοξή και ευθεία. Αν και απαντάται και στα δύο φύλα είναι συχνότερη στους άντρες με έναν στους τρεις να εμφανίζουν αυτό τον τύπο κήλης μετά τα 50.

Τυπικά η συμπτωματολογία της βουβωνοκήλης συνίσταται στην τοπική διόγκωση στην περιοχή της βουβωνικής χώρας που συνδυάζεται με πόνο. Ο πόνος μπορεί να συνοδεύεται με αίσθημα καύσου ή βάρους στην πάσχουσα περιοχή.

Η θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι χειρουργική. Εάν το περιεχόμενο της κήλης (π. χ. το

έντερο) «περισφιχθεί» η χειρουργική αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση για να αποφευχθεί νέκρωση του περιεχομένου της κήλης.

Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης μπορεί να γίνει είτε με ανοικτό χειρουργείο είτε

λαπαροσκοπικά.

  • Η Λαπαροσκοπική τεχνική που χρησιμοποιούμε είναι προ-περιτοναϊκή (TEP)

και μόνο κατά περίπτωση ενδοκοιλιακή (TAPP).

  • Ανοιχτή χειρουργική διόρθωση της βουβωνοκήλης με χρήση πλέγματος με την

τεχνική MIVHRS (minimal invasive hernia repair system).

MIVHRS – ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗΣ

Η πολυετής εμπειρία στην ιατρική έρευνα, η τεχνολογική εξέλιξη μαζί με βαθιά γνώση της ανατομίας της βουβωνικής χώρας, οδήγησε στην δημιουργία ενός ημιαπορροφήσιμου πλέγματος τύπου ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ (UHS) με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ασφαλή εφαρμογή στην βουβωνική χώρα.

Τα πλεονεκτήματα του UHS πλέγματος και η τεχνική εμπειρία του Χειρουργού που το εφαρμόζει στον οργανισμό, προσφέρουν ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της MIVHRS , σε σχέση με την Λαπαροσκοπική αποκατάστασητης βουβωνοκήλης είναι τα εξής:

1. Μία αμιγώς εξωπεριτοναϊκή πάθηση, όπως είναι η βουβωνοκήλη, δεν απαιτεί χειρουργική ενδοπεριτοναική προσπέλαση πού ενέχει κινδύνους κάκωσης των οργάνων της κοιλίας.

2. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να γίνει η επέμβαση με τοπική αναισθησία .

3. Ο ασθενής εξέρχεται από το Νοσοκομείο λίγες ώρες μετά το χειρουργείο.

4. Τα ποσοστά τοπικής υποτροπής είναι συγκρίσιμα με τα ποσοστά υποτροπής, μετά από λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης.

5. Δεν εμφανίζεται μετεγχειρητικά μετεωρισμός κοιλίας, επειδή δεν ερεθίζεται το περιτόναιο. Φαινόμενο αρκετά συχνό στην λαπαροσκοπική χειρουργική, λόγω ερεθισμού του περιτοναίου από το διοξείδιο του άνθρακα [CO2].

6. Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

7. Επιστροφή στην εργασία σε λίγες (2-3) ημέρες.

Συμπερασματικά η τεχνική αποκατάστασης της κήλης με την τοποθέτηση πλέγματος UHS είναι μια ασφαλής εναλλακτική μέθοδος με άριστα μετεγχειρητικά αποτελέσματα.

 

Διαβάστε το άρθρο και στο περιοδικό Men’s Health